Dirk Pieter
Jaarlijks krijgen duizenden jongeren uit heel Nederland een taakstraf. Ze moeten zich dan een bepaald aantal uren inzetten voor de maatschappij. Zo’n taak kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Maar één ding is altijd cruciaal: goede begeleiding. Daarom koppelt de Raad voor de Kinderbescherming gestrafte jongeren aan taakstrafbegeleiders. Bijvoorbeeld in zorginstellingen. ‘Hier tonen we ze hoe het leven in elkaar zit.’
‘In onze zorginstelling voelen ze dat ze ertoe doen’
Dirk Pieter van Leeuwen is een enthousiaste, humorvolle man met een hart voor ouderen én voor de jeugd. Al twintig jaar werkt hij bij (thuis)zorginstelling Marente, op locatie de Wilbert in Katwijk. Eerst als kok, daarna als Teamleider Gastvrijheid. Naast deze hoofdfunctie begeleidt hij ook al twintig jaar jongeren met een taakstraf. ‘Je helpt die jongeren én de maatschappij waarvan zij deel uitmaken’, vertelt hij.
Belangrijke taak
Dirk Pieter geeft de jongeren graag een tweede kans. In de twintig jaar dat hij taakstrafbegeleider is, heeft hij dat al bij zo’n vijfhonderd jongeren gedaan. En als het nodig is, krijgen ze ook een derde kans.
Volwassenen hebben de belangrijke taak om deze jongeren te laten zien hoe het leven werkt, vindt hij. Hoe ze met zichzelf en anderen om dienen te gaan. ‘Als taakstrafbegeleider moet je die verantwoordelijkheid voelen.’ Weinig jongeren beginnen namelijk met plezier aan hun taakstraf, aldus Dirk Pieter. ‘Dus moet je er als begeleider – ook werkgever en aanspreekpunt van die jongeren – het beste van maken.’
Goede match
De Raad voor de Kinderbescherming zoekt in overleg met de jongeren een geschikte plek voor hun taakstraf.
Eén waar zij het meest tot hun recht komen en een begeleider krijgen die hen het best helpt. Want natuurlijk is geen werkplek en geen taakstrafbegeleider gelijk. Ook heeft elke jongere weer een ander verhaal, een andere achtergrond en andere problemen. Dirk Pieter: ‘Een begeleider moet jongeren iets bij willen brengen; dat is echt een basisvereiste. Je moet jongeren leren kennen om tot ze door te dringen. Het helpt dan als de begeleiding op de jongere is afgestemd. Maar ik laat ze sowieso voelen dat ze ertoe doen. Want dat vergeten deze jongens en meisjes nog wel eens.’
‘Je helpt de jongeren én de maatschappij waar zij deel van uitmaken.’
Vertrouwen geven
Bij Marente zijn jongeren met een taakstraf van harte welkom. Dirk Pieter laat ze ervaren hoe men in de zorginstelling werkt en met elkaar omgaat: sociaal, open, eerlijk en verantwoordelijk. Ondertussen krijgen
ze verschillende klusjes. Bij locatie De Wilbert varieert dat van terrassen vegen tot gangen schoonmaken en meelopen in de bediening. ‘We proberen iedereen klusjes op maat te geven’, vertelt de taakstrafbegeleider. ‘En we geven vertrouwen. Dat heeft een heel positief effect op jongeren. Iemand met een horecabaan mag hier
helpen in de bediening. En volg je een koksopleiding? Dan laten we je helpen in de keuken.’
Fijne werkplek
Als taakstrafbegeleider ben je niet bezig met het uitdelen van een straf; je begeleidt jongeren bij een belangrijke stap in hun ontwikkeling. Dirk Pieter vindt dan ook dat het voor jongeren niet onaangenaam hoeft te zijn bij Marente. ‘Kinderen maken nu eenmaal fouten’, zegt hij. ‘Dat hoort bij opgroeien. Daarvoor krijgen ze een taakstraf, maar die hoeft niet per se keihard te zijn. Bovendien: het hadden mijn eigen kinderen kunnen zijn. Ik had als ouder ook gewild dat ze op een fijne plek terecht zouden komen.’
‘Het hadden mijn eigen kinderen kunnen zijn en als ouder wil je dan ook dat ze op een fijne plek terechtkomen.’