Daisy
Jaarlijks krijgen duizenden jongeren uit heel Nederland een taakstraf. Ze moeten zich dan een bepaald aantal uren inzetten voor de maatschappij. Zo’n taak kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Maar één ding is altijd cruciaal: goede begeleiding. Daarom koppelt de Raad voor de Kinderbescherming gestrafte jongeren aan taakstrafbegeleiders. Bijvoorbeeld in kringloopwinkels. ‘Ze zijn hier echt onderdeel van het team.’
‘In onze kringloopwinkel krijgen ze een tweede kans’
Daisy de Keijzer is samen met haar partner de trotse eigenaar van Loodz15 en Uitdragerij15, twee kringloopwinkels in Alkmaar. Deze winkels zijn, zoals hun slogan al zegt, ‘meer dan alleen een kringloop’. Naast het verkopen van tweedehands spullen begeleidt Daisy namelijk ook jongeren bij het uitvoeren van hun taakstraf. Daisy: ‘We geven hier niet alleen spullen een tweede kans; ook jongeren krijgen die.’
Snuffelstage doen
Al sinds 2015 staat Daisy aan het roer van de kringloopwinkels. Sinds enkele jaren begeleidt ze er ook jongeren met een taakstraf. Zij helpen haar in de winkel – en Daisy helpt hen door ze richting en sturing te geven. Daarbij speelt wederzijds respect een belangrijke rol. ‘Als je een open houding aanneemt, is dat precies wat je terugkrijgt’, zegt Daisy. Hoe begeleid je jongeren met een taakstraf?
Zij behandelt de jongeren als stagiairs; ze krijgen normale werkkleding en doen hetzelfde werk. Dat maakt ze écht onderdeel van het team. Ook haar klanten hoeven niet te weten dat de jongere een taakstraf heeft; zo voorkomt ze argwanende blikken en lastige vragen. ‘Het traject waar ze in zitten, is al zwaar genoeg’.
‘Terwijl ik de jongeren hier begeleid en help, heb ik dan ook 50 uur extra hulp in de winkel! Het is een win-winsituatie.’
Verhalen begrijpen
De jongeren die voor straf in de kringloop komen helpen, hebben natuurlijk iets verkeerds gedaan. Maar vaak zit er een verhaal achter hun acties. Door interesse te tonen, krijgt Daisy dat achterliggende verhaal na een dag of twee boven tafel. ‘Als je hun verhaal kent, snap je hoe ze van het rechte pad konden raken. Dat betekent niet dat je hun gedrag goedpraat. Een verklaring is nog geen excuus.’ Daisy benadrukt het belang van taakstraffen ten opzichte van jeugddetentie. ‘Het heeft geen zin om jongeren die van het juiste pad afdwalen met z’n allen in de cel te stoppen. Als je jong bent, maak je nu eenmaal fouten. Je mag de kans krijgen daarvan te leren.’
Win-win creëren
De delicten die de jongeren begaan hebben, verschillen van bedreiging tot het plegen van een winkeldiefstal. Samen met de Coördinator Taakstraffen van de Raad voor de Kinderbescherming kijkt Daisy of een jongere goed bij haar en de winkel past. De coördinator denkt mee en is haar vaste aanspreekpunt.
Daisy kan zelf bepalen hoeveel begeleiding zij op zich neemt. In haar kringloop ligt het gemiddelde op straffen rond de vijftig uur. ‘Terwijl ik de jongeren hier begeleid, heb ik dus per persoon vijftig uur extra hulp in de winkel! Het is een win-winsituatie.’
Vakantiebaan vragen
Daisy is 30 jaar en staat dus qua leeftijd vrij dicht bij de jongeren. Dat is voor haar geen probleem. Sterker nog: het helpt haar juist in de communicatie. Ze denkt ook dat jongeren beter een taakstraf kunnen uitvoeren in kleine organisaties dan in grote. ‘Ze krijgen dan net wat meer aandacht, en betere begeleiding.’
Dat jongeren door haar aandacht vaak een duidelijke persoonlijke groei doormaken, geeft Daisy veel voldoening. ‘Als een jongere me na het afronden van de taakstraf bedankt, de hand schudt en vraag of hij komende zomer een vakantiebaantje bij ons mag, dan weet ik: hier hebben we iets goeds gedaan.’
‘We geven hier niet alleen spullen een tweede kans; ook jongeren krijgen die.’